Beste ekitaldi handi batzuen “glamourra” ez duen gertakaria, baina plan estrategikoaren bulegotik antolatutako hiriaren estrategiarekin lotura zuzena duena, eta, gainera, garaipen berri bat izan dena Donostiarentzat, kongresua gipuzkoar hiriburura erakartzea ez baitzen lan samurra izan.
Bidean Valentzia eta Granada gelditu ziren, biltzar honen egoitza ere izateko asmoa zutenak.
Mundu osotik etorritako 1200 bat zientzialari eta ingeniari Partikula Azeleragailuen Bigarren Nazioarteko Biltzarrean (IPAC) izan ziren, Donostiazko Kursaalean aste oso batez egin zen bileran.
Zientzia eta Berrikuntzako ministro Cristina Garmendia izan zen biltzarra inauguratzeko ardura izan zuena, eta etengabe ihes egin zion gidoiari aitortzeko benetan ezohikoa zela horren garrantzi handiko ekitaldi bat bere jaioterrian egitea.
“Hiri honetakoa naiz, eta horretaz harro nago”, adierazi zuen ingelesez, bertaratu guztiek uler zezaten.
Inaugurazio-ekitaldian ere Hezkuntza, Unibertsitate eta Berrikuntza Saileko euskal kontseilari Isabel Celaá eta Donostiako alkate Juan Karlos Izagirre izan ziren.
Garmendia ministroak zehaztu zuen bere irekiera-hitzaldian “azelerazioaren arloak bi auzitan lagunduko duela batik bat”, aplikazioak izango baititu medikuntzan eta materialen fisikan.
Ekitaldiaren garrantzia ere azpimarratu zuen ministroak “gaiari buruzko beste kongresu zehatzago batzuk biltzen dituelako”.
Gainera, “asiar blokearen” atxikipenaren ondoren, nazioartean duen garrantzia “are handiagoa da”. IPAC biltzarra 2009. urtera arte arlo honi buruz egiten ziren hiru biltzarren (Europa, Asia eta Amerika) fusiotik sortzen da, urte hartan bihurtu baizen kontinente bakoitzean txandaka egin beharreko nazioarteko biltzar bakarra, hain zuzen.
Nazioarteko neurri honetako lehena 2010ean egin zen Kioton (Japonia), eta, ondoren, Donostiak hartu zuen errelebua.
Ehun bat pabilioiek osatu zuten biltzarra, partikulen azelerazioarekin zerikusia duten enpresen, erakundeen eta laborategien erakusguneak. Hitzorduaren helburu nagusietako bat izan zen industriarekiko erlazioan sakontzea eta munduan eraikitzen diren beste azeleragailu batzuen osagai teknologikoen garapena bultzatzea.
Bilerez, eztabaidez eta antolatutako hitzaldiez gainera, biltzarra baliagarria izan zen espainiar zientziaren industriak duen eginkizuna aztertzeko, baita lanbide zientifikoa eta familia bizitza bateratzeko auziaz gogoeta egiteko ere.
Hurrengo IPAC biltzarrak New Orleansen (AEB, 2012), Shanghain (Txina, 2013), Dresdenen (Alemania, 2014), eta Richmonden (AEB, 2015) egingo dira.
ZER DA PARTIKULA-AZELERAGAILU BAT
Eraztun huts handi bat da funtsean; hartan, energia elektrikoaren iturri handiak eta elektroiak, ioiak eta protoiak injektatzen diren iman handiak tartekatzen dira.
Partikula elemental horiek argiaren abiaduraren % 99raino azeleratzen dira, eta gizakiak ezagutzen dituen energia altuenetan talka egiten dute.
Talka horien ondorioz partikula subatomiko berriak sortzen dira, eta haien bizialdia oso laburra izan arren, nahikoa izaten da haiek aztertu ahal izateko.
