Saioaren hasieran, Gurutze Gorriak lurraldaen artatzen dituen pertsona kopuruari buruzko datuak eman zituen Luquinek; izan ere, 2022an 9.300 laguni eman zieten zerbitzua. «Zaurgarritasun handiko egoeran datozen migratzaileak dira, gabezia asko dituzte, baina integrazio-prozesu oso politak egiten dituzte pixkanaka», azaldu zuen Luquinek.
Molinak, bere aldetik, gizartea integratzeko eta kohesionatzeko politikak eta programak lantzeko beharra azpimarratu zuen, «migrazioa handituz doalako eta horrela jarraitu duelako». Bere esperientzia pertsonalari erreferentzia eginez nabarmendu zuen, duela 15 urte, Donostiara iritsi zenean, ez zegoela hainbeste migratzaile hirian, eta Donostiako herritarrek aurreiritzi asko zituztela haiei buruz, nahiz eta hiri abegikorra izan. Bere ustez, migratzaileak ikusaraztea eta tokiko pertsonekin elkarbizitzea funtsezkoa da, hala, lehen premiei erantzun ondoren, eskubide osoko herritar sentitu daitezen.
Amunarrizen ustez, «donostiarrok abegikorrak gara, baina muga zehatz batzuk jartzen ditugu, eta desberdintasunetan jartzen dugu arreta, elkartzen gaituzten antzekotasunak ikusi beharrean». Gaur egun, Matia Fundazioak 17 nazionalitate ezberdinetako langileak ditu plantillan, eta horietatik % 80 emakumeak dira. «Erronka sozial oso garrantzitsua dugu aurrean, eta desberdintasuna aukera gisa ulertu behar dugu».
Saioa amaitzeko, Luquinek eta Molinak sentsibilizazioan jarri zuten fokua, elkarbizitzarako tresna gisa, eta Amunarrizekin bat etorri ziren ikuspegi-aldaketa funtsezkoa dela esateko orduan, migratzaileekin adiskidetsua eta abegikorra den gizartea eraiki ahal izateko.
Programa osoa eskuragarri dago esteka honetan.
